ممکن شو

راستش را بگو

راه به قلب زمین برده ای

یا به ماه؟

یا من شک کنم به گرد بودن زمین

بعد از اینکه عمریست

خلاف هم میرویم ؟

این وقت شب

همه "فرض محال" ها خوابیده اند !

             پس بیا پرواز کنیم

             تا آن کوچه ای  که دیوارش

             فقط رد انگشتان مارا کم دارد ...

             اصلا بیا تا خود خاطراتمان بدویم

             تا خط خطیهای سفید تخته سیاه

             تا سرود صبحگاهی "ای ساربان".

کاش می فهمیدی

ابر دلتنگی من

سخاوت هر آسمان گرفته ای را به سخره میگیرد.

از بهار چشمان تو چه کم میشود اگر تو هم

تشنگی این واژه ها را چاره کنی کمی ؟

من از بیداری فرض های محال میترسم

تو را به حرمت آن روزهای بیدرنگ

بیا و لطف کن

میان این همه محال "ممکن" شو!